اطلاعيه
April 28, 2011
با کمال تأسف با خبر شدیم که بهزاد(علیرضا) کاظمی روز جمعه بیست و دوم آوریل دوهزارو یازده بر اثر بیماری در لندن درگذشت. بهزاد از جمله آزادی خــواهـان و کوشندگان خستگی ناپذیر جنبش سوسیالیستی بود که درگستره نحلــه های فکری چپ ایرانی، به آن جمعی تعلق داشت که به امــر فرهنگ و هنر، بویژه سینما و کارورزان آن نگاه ابزاری ندارند و به درستی، به پتانسیل آنها در امر یاری رساندن به آموزش، تشکل یابی وانتفال تجربه های مبارزاتی به کارگران، باور دارند. وجود چنین اشتراک نگاه درکارکرد اجتماعی سینما در امرمبارزه عدالت جویانه، جشنواره ما را به بهزاد نزدیک کرده بود؛ به گونه یی که در برنامه ریزی برخی از برنامه های جشنواره از کمک های بی دریغ او بهره می گرفتیم.
نخستین بار در میانه سال های دهه نود میلادی بود که ما در صدد عملی کردن طرح، تهیه و آماده سازی فیلم های پایه ای و کلاسیک درباره زندگی کارگران، شیوه های تشکل یابی و مبارزات آنها درجنبش های کارگری جهان، برای استفاده کارگران داخل کشور برآمده بودیم. به پیشنهاد بهزاد وبا یاری او نسخه شخصی و به اصطلاح (Master) فیلم توقیف شده " شعله بزرگ"(*) اثر کن لاچ فیلمساز برجسته انگلیسی، همراه با متن نوشتاری آن در اختیار ما قرار گرفت تا پس از برگردان آن به فارسی، نسخه های آماده شده آن را برای توزیع در نشست ها، محافل و هسته های کارگری داخل کشور فرستاده شود.
فیلم توقیف شده " شعله بزرگ" یکی از معدود فیلم های رادیکال کارگری است که به اعتصاب سراسری کارگران بندر لیورپول انگلستان و اقدام انقلابی کارگران برای به دست گرفتن اداره و کنترل آن بندر، با ساختارسینمایی مستند گرایانه می پردازد.
فیلم در سال 1969 آماده نمایش شد اما بخش نظارت امنیتی بی بی سی از نمایش عمومی آن جلوگیری کرد. بخش نظارت امنیتی بی بی سی برای توقیف فیلم استدلال کرد که رادیکالیسم فیلم، محتوای آن وچگونه گی شکل گیری مبارزه کارگران برای تحقق خواسته هایشان، می تواند الگویی خطرناک برای کارگران دیگر بنادرانگلستان شود. مقام های امنیتی نگران بودند که نمایش فیلم، منجر به تحریک و بروز نا آرامی ها میان کارگران و شرکت های کارفرمای بنادر شده و سیستم حمل ونقل تولیدات صنایع انگلستان را دچار اختلال کند.
آخرین همکاری ما با زنده یاد بهزاد کاظمی به دوسال پیش بر می گردد. تابستان سال دوهزار و نه بود که ما مشغول برنامه ریزی برای دوره نهم جشنواره بین المللی سینمای تبعید بودیم. یکی ازطرح هایی که برای آن دوره در نظر گرفته بودیم، برنامه ای ویژه برای نمایش مجموعه فیلم های کارگری" کن لاچ " بود. برنامه ای که شامل شش فیلم می شد و" کن لاچ" اکثرآن ها را در طول سال های 1969 تا 1991، در همکاری با شرکت های کوچک با سرمایه های محدود و گاها سرمایه گذاری جانبی بی بی سی ساخته بود. کارتدارک آماده سازی این برنامه به سختی پیش می رفت، چراکه دسترسی به آثار کارگری پیشین " کن لاچ"، امر بسیار دشواری بود. تقریبـا نزدیک به سه ماه کارجستجو و ردیابی برای پیدا کردن نسخه های فیلم ها و کسب اجازه برای نمایش آن ها طول کشید. طی این مدت زنده یاد بهزاد هنگام بروز مشکلات، گره گشای کار ما بود و رفیقانه تلاش می کرد تا کار جشنواره پیش رود.
درارتبا ط جشنواره ما با " کن لاچ " حلقه ی اصلی هم خود بهزاد بود. حضور او درکنار جشنواره، خوش نامی، تعـهد سوسیالیســتی و تلاش صادقانه او، از موثرترین اقدامات ما درتماس وترغیب
" کن لاچ " برای همکاری با جشنواره - بـا تمــام گرفتاری های کاری " کن لاچ " - به شمار می رفت.
خوشبختانه برنامه ویژه نمایش آثار کار گری " کن لاچ "، با استقبال بی نظیرمردم علاقمند به سینمای متفاوت، و کارگران روبرو شد. به گونه ای که خسته گی فرساینده کار تدارک آن بر تنمان نماند و باعث دلگرمی شد.
زمان نـمایش فیلم ها، به ویژه فیلم ساختار شکن " شعله بزرگ" که برای نخستین بار در خارج از انگلستان به نمایش عمومی در می آمد، سالن نمایش مملو از کارگـران بندر یوتبوری شده بود؛ کارگرانی که برخی از آنان خود مستقیما در آن اعتصاب تاریخی بندر لیورپول - که فیلم تصویرگر آن بود - شرکت داشتند. علاوه بر آن همزمانی نمایش فیلم با وضعیت بحرانی کارگران بندر یوتبوری براهمیت نمایش فیلم می افزود. درآن روزها کارگران بندر یوتبوری درگیرمبارزه ای همانـند مبارزه کارگران بندر لیورپول بودند؛ چرا که شورای شهر یوتبوری با وجود اینکه رهبری آن دردست سوسیال دموکرات ها بود، طرح خصوصی سازی بندر را دردستور کار خود داشت و می خواست بخش های مهمی از واحد های بندر را به شرکت های خصوصی بفروشد. پیشنهاد طرح ضد کارگری شورای شهر، با چشم اندازعدم وجود امنیت شغلی و خطر بیکاری، با اعتراض کارگران و اتحادیه های آنها روبرو شده و کارگران را به آستانه اعتصاب کشانده بود. در چنین شرایطی، آوازه نمایش فیلم " شعله بزرگ" که داستان اعتصاب کارگران بندر لیورپول را به تصویر می کشید، در تمام واحــــد های کارگری بندر یوتبوری پیچیده بود. روز نمایش فیلم (دوشنبه 26 اکتبر 2009)، کارگران همراه با نمایندگان واحدهای اتحادیه هایشان برای مشاهده فیلم به سالن نمایـــش جشنواره شتافته بودند تا از تجربه های مبارزاتی ضد استثماری هم طبقه خود در کشوری دیگر بیاموزند و آموزه های خود را در بحبوبه مبارزه ای که همان روزها درگیر آن بودند، به کار گیرند.
جلسه های نمایش آن روزهای جشنواره بین اللملی سینمای تبعید، از درخشان ترین برنامه های نمایش فیــلم در شهر یوتبوری بود. چنین درخششی را جشنواره ما مدیون همیاری رفیقانه بهزاد می داند؛ موفقیتی که گواه روشنی از درک عمیق بـــــهزاد عزیز در کارکرد خلاقانه سینمای مترقی درپیوند با ارتقاء جنبش کارگری می باشد.
یاد بهزاد کاظمی عزیز همواره با ما و جشنواره ما خواهد بود.
ما ضایعه ازدست دادن بهزاد، این رفیق فرهیخته ی شیفته عدالت وبرابری را بــه خانواده او؛ به همه آزاد ی خواهان و همرزمان جنبش سوسیالیستی تسلیــت می گوئیم..
حسین مهینی
جشنواره بین المللی سینما ی تبعید – سوئد
25 آوریل 20011
* The Big Flame
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفا پیغام خود را اینجا بنویسید